De planeet heeft in een tijdbestek dat de mensheid zich zelfs niet kan inbeelden wel erger vandalen gezien dan de mens en zal ook ons weer wel overleven. Het concept zorg-dragen-voor-de-planeet kan je daarom meteen als morele drogreden wegzetten. Het enige waar de mensheid geen zorg voor lijkt te dragen is vreemd genoeg de mens zelf. Zelfs nu we overduidelijk de grens van het haalbare hebben bereikt met onze aantallen is er geen enkele rationele stem die durft te berde te brengen dat het tijd is voor een geboortestop. Is dat misschien omdat we, als puntje bij paaltje komt, als soort rationaliteit minder hoog in het vaandel dragen dan we beweren?