Was passiert ist, ist passiert. Het verleden is gedaan en punt uit. Dat men zijn verleden, fysiek en/of mentaal, zou meedragen is een illusie. De enige - slechts schijnbaar paradoxale - verklaring voor het feit dat zovelen niet alleen hun maar ook andermans verleden met zich meedragen is dat het verleden het enige is waar men vat op heeft. Het verleden kan eeuwig herkauwd, geherstructureerd en geherinterpreteerd worden, naar eigen believen. Het is het enig maakbare. Als het op ons verleden aankomt zijn we allemaal (op zijn minst onvrijwillige) revisionisten.