Informatie die terecht niemand interesseert werd ooit zorgvuldig in archieven opgeborgen en ten hoogste af en toe door een overijverige historicus als grondstof aangewend voor een of andere studie. In het overgrote deel van de gevallen werd dat archief na zoveel jaren bij het grote huisvuil gezet. Nu heeft alles een eeuwige wikipediapagina. Terwijl het leven en sterven van een regulier mens in 99.99% van de gevallen volstrekt oninteressant is en nauwelijks als bewijs van eender wat kan dienen.

Vroeger had je muziek. Nu heb je sound design. Vroeger leefden mensen. Nu doen ze aan lifestyle.

Je hoeft de naam 'Heidegger' maar op te roepen om te weten waar identiteitspolitiek altijd weer eindigt.