"People only need me when they're down and gone to seed"

Mark E. Smith. Dood. Snik. Dan maar Hex Enduction Hour op volume 11 door de kamer jagen. Iemand misschien een beter idee?

De gelukzaligheid een stuk muziek opnieuw te horen als de eerste keer.

Voor het fascisme dat het gevolg is van te veel kapitalisme, te veel liberalisme en te veel democratie zal men toch een nieuwe naam moeten bedenken.

Duizenden boeken gelezen ondertussen, maar pas sinds The Tunnel van William Gass zaliger weet ik dat literatuur angst kan aanjagen. Zelfverklaarde Angstmeister Bataille, zelfs giganten als Gaddis en Krasznahorkai zijn mietjes in vergelijking. Dostojevski en Beckett vechten om de brokken.

In tijden als deze, waarin culturele en morele degeneratie hand in hand gaan, is het naïef te denken dat het allemaal wel in orde komt, en op bijna misdadige wijze medeplichtig om standaarden uit betere tijden te verlagen. Je hoort en ziet zelfs de besten nog vasthouden aan het begrip vooruitgang, terwijl die er helemaal niet meer is. Men is blijkbaar vergeten dat "Nee, dit niet" de eerste mogelijke daad van verzet is. Soms zijn doemprofetieën eerlijker dan voluntarisme.