Het punt moet niet zijn of het Ding an sich al dan niet bestaat. Eerder of dat an sich een interessante vraag is.

 De eerste die dit, de eerste die dat… herdenken we dan ook de eerste die in elkaar geslagen werd omdat hij naar de partner van een ander keek?

 Totdat links opnieuw links durft zijn zitten we opgescheept met rechts.

  Hoe graag ik het ook zou willen kunnen ontkennen, de gedachtenpolitie komt altijd van links.

 Onze westerse maatschappij is ingericht in de veronderstelling dat de mens van nature goed is. Een vergissing van formaat blijkt nu.

 To achieve distinction, a Roman writer did not have to strive after any undue novelty of subject or treatment. He started from conformity not rebellion, and he showed originality by continuing and improving the work of his predecessors, not without acknowledgement, open and honourable, when he adapted a theme or a phrase

- Ronald Syme

 Het zegt iets over de mens dat realisme altijd als iets negatiefs wordt geïnterpreteerd.

 De waarheid over de zogenaamde mensheid en al de al even zogenaamd vreselijke dingen die mensen elkaar en de planeet aandoen is dat er gewoon veel minder systeem en intentionaliteit in zit dan men almaar beweert.

 De dingen - en mensen zijn ook dingen - gebeuren vanzelf, haast blind. Daarna komen de verklaringen: filosofie, ideologie, religie, geschiedenis, oorzaak-en-gevolg redeneringen. Het is de chaos en de natuur die regeert en dat cultuur het tegendeel daarvan zou zijn is nog wel de grootste misvatting. Cultuur is een loutere uitbreiding van natuur en dus niet minder blinde chaos. 

 Zelfs de steeds geroemde wetenschap, de zogezegde eeuwige steun en toeverlaat onder het hele bestaan - denk dan wiskunde, natuurwetten, logica - is al zo vaak helemaal opnieuw moeten beginnen, dat het stilaan toch wel erg naïef is te menen dat we met systematiek en eeuwige wetten zowel in positieve als negatieve zin voorspellingen kunnen doen over hoe onze toekomst er gaat uitzien. Een beetje meer nederigheid op dat vlak zou al veel problemen oplossen.      

 Perfectie bestaat wel degelijk. Alleen, het is onmogelijk deze te bereiken.

 Neutraliteit is voor de goden, maar de stervelingen mogen zwijgen

- Arnon Grunberg

Je kan elk mogelijk boek lezen. Maar zichzelf leren kennen lukt je enkel door met anderen om te gaan. 

 Emotioneel = Irrelevant

Een wijsgeer op de Antwerpse universiteit waar ik ooit een beetje dommig mijn tijd heb versleten aan de pseudo-wetenschap sociologie vroeg zich ooit - was het eind jaren tachtig of begin negentig? - in een overzicht van de filosofie van de twintigste eeuw af of Adorno en Horkheimer niet te pessimistisch waren geweest in hun Dialektik der Aufklärung. 

Dat deze vraag ooit onderwerp van de zwartst mogelijke humor zou worden, had hij, vermoed ik, nooit gedacht.

 “You would want to be an awful fool not to know we only bloom once.”

- John McGahern

 Beleving is voor mensen die geen leven hebben.

 “Het leven maakt een mens niet milder in zijn oordeel, maar inmiddels is hij wel zo verstandig geworden dat hij heeft leren  inzien dat het effect van zijn woorden op hemzelf terugslaat”

- Strindberg

 (...) probably a half-magical idea is the quickest way to the truth.

- William Empson

Less talking, more thinking.

“(...) the satisfactions of being undeceived and critical (and struggling always from the margins)”

Bevalt me prima, ondanks de donkere sluier die dat blijkbaar zou moeten impliceren.

"J'ai transformé, pour n'avoir pas à les résoudre, toutes mes difficultés pratiques en difficultés théoriques. Face à l'insoluble, je respire enfin..."

- Cioran

Macht! Trump! Racisme! Onrechtvaardigheid!

Nog steeds heeft men niet het nochtans zeer eenvoudige principe begrepen, dat hoe vaker men De Naam uitspreekt, hoe meer deze tot vlees zal worden, zich zal realiseren.

Niet zonder reden is de Naam van God onuitspreekbaar. 

Met mijn vertrouwdheid met de Amerikaanse ziel en de daaraan gepaarde verbazing dat zovelen dat maatschappijmodel hoog in het vaandel dragen, ben ik vandaag toch nog zeer verbaasd hoe snel het laagje beschaving en manieren van de gemiddelde blanke Amerikaan afbladdert nu zijn vanzelfsprekende privileges in vraag gesteld worden. Het is waarlijk de paranoia en wanhopige woestheid van het in het nauw gedreven wilde beest.

Je gaat allengs vermoeden dat men hier met het meest racistische volkje op de planeet te doen heeft. De Nederlander en de Vlaming, geen doetjes op dat gebied nochtans, komen zelfs niet in aanmerking om de concurrentie aan te vatten. Dit is geen déconfiture, maar pure, rauwe en onversneden waarheid. Je ziet dat ze niet anders zouden kunnen mocht hun leven op het spel staan (hetgeen misschien wel eens het geval zal blijken te zijn).

Met een Rusland dat zonder verpinken zichzelf officieel naar de dictatuur stemt en een China dat nauwelijks nog moeite doet om zelfs nog maar geciviliseerde normen te pretenderen, ziet het er verre van goed uit. Dat is geen cultuurpessimisme, maar harde realiteit.

De verf gaat eraf. Mooi om zien is dat zelden. Wie is er immers geïnteresseerd in de schets onder het schilderij?

De globetrottende kosmospoliet heeft in zijn kortzichtigheid al snel de neiging het publiek dat hij frequenteert tijdens zijn polyculturele feestjes als een afspiegeling te zien van de relaties in de socio-politieke realiteit. 

Een persoonlijkheid is eigenlijk niet veel meer dan een keurig zelf afgebakend semantisch veld.

Men spreekt over - of moet dat zijn: men preekt - de post-waarheid. Dat is echter net de ware post-waarheid. De waarheid bestaat immers nog veilig en wel: als ik met voldoende kracht op iemands gezicht sla, mag die wat mij betreft gerust de waarheid ontkennen, blauwe plekken zullen niettemin zijn deel zijn.

Evenwel leven we nu wel in een tijd waarin letterlijk alles wordt kapot genuanceerd, te grondig wordt onderzocht, te lang wordt beschreven. Nu is waarheid, in de zin van opinie en mening, sinds de dageraad der mensheid altijd reeds een spel van affirmatie en negatie geweest. Wie meent dat dit iets nieuws is, is de geschiedenis van de laatste zesduizend jaar vergeten (hetgeen overigens gemakkelijk te geloven is in een tijd waarin de meeste mensen zich amper nog feiten van zes jaar geleden kunnen herinneren).

Het verschil met het huidige tijdperk is dat men heden ten dage schijnbaar nooit uitgepraat, nooit uitgediscuteerd raakt. Schijnbaar iedereen moet betrokken worden, mag zijn zegje doen, degene die zich het slechtst kan uitdrukken nog het meeste. En dus komt men steeds moeilijker tot een finale beslissing. En beslissing is nodig om vooruitgang te boeken. De in theorie volledige democratie is nu bijna bewaarheid. En dat resulteert in een bijna volledige stilstand.

We beslissen de dingen niet meer, maar laten de dingen voor ons beslissen. Dit alles uiteraard terwijl men bij hoog en laag beweert de dingen nog nooit zo vast in eigen handen genomen te hebben.

En dan weer het vermoeden dat uit deze mentaliteit vreemd genoeg iets moois, iets beters zou kunnen voortkomen als men maar de moed had om de zaken tot het uiterste door te denken en doen. Maar dat elke keer weer voor het uiterste punt in plaats van de sprong te wagen men laf wederom keert en zich veilig - ook wel een beetje laf - terug naar de oude normaliteit begeeft. Die dan niet meer blijkt te bestaan. De waarheid waar men ondanks alle blaten toch naar terug verlangt is een andere geworden.

Toch nog winst?

Nooit zo vaak de woorden angst zien voorbijkomen als in de laatste twee maanden. Om dan, wanneer de teugels gelost worden, vast te stellen dat het heel die tijd blijkbaar vooral de angst niet meer te kunnen shoppen geweest is.

Voorliefde voor vinyl als geluidsdrager heeft niks te maken met dat zogenaamd warme geluid (het klinkt inderdaad ook anders, maar of dat kwalitatief iets te betekenen heeft is irrelevant). Vinyl is de enige drager waarbij je de muziek ziet. Op vinyl is muziek begrensd, omdat je het beginpunt en het eindpunt ziet. De oneindigheid van het digitale mag dan fascinerend en mysterieus zijn, het is zoals alle eeuwigheid gewoon heel erg vervelend.

"He made no order, but showed that our real lives begin when we have been shown that order ends"

- Frank Kermode over Yeats

"His guardian angel
 Has always told him
 What and whom to read next"

- W.H. Auden

Kunst kan de wereld niet redden. Dat is juist. Maar kunst kan wel het individu redden.

Kunnen we nu eindelijk eens van de gedachte afstappen dat iedereen gered kan worden?

Nee, niet iedereen is intelligent genoeg om een diploma te behalen. Nee, er is niet genoeg materiaal op de planeet om ieders individuele nood te lenigen. Nee, er is niet genoeg ruimte om iedereen zijn plekje in de zon te geven. En ja, sommigen maken helemaal niks van hun leven omdat ze niet beter kunnen, of zelfs willen. Sommigen willen zelfs niet gered worden.

"You think you're special? 
 You think you deserve special treatment? 
 Nobody gets special treatment!"

- Villanelle

"Varkens zijn de basis van mijn huidig werk."

Viruswoordvoerder Steven Van Gucht doet de ironiemeter stevig in het rood gaan.